„Na świecie znowu, ale nie dla świata…” Spektakl plenerowy
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?”
To Mickiewiczowskie pytanie nasunęło nam się, gdy czekaliśmy na rozpoczęcie spektaklu „Dziady” w reżyserii Rafała Sawickiego na Cmentarzu Żydowskim w Bielsku – Białej.
I co to było?
Noc. Cmentarz. Stara kaplica oświetlona dziesiątkami świec.
Czas rozpocząć dziady! Zamykają się drzwi do kaplicy, Guślarz zapala garść kądzieli i przywołuje duchy, aby zapytać, czego potrzebują, by ich męka się skończyła. W zamian za pomoc duchy udzielają rad i pouczają, jak żyć. W czasie obrzędu przybywają dzieci – Józio i Rózia, które mówią, że trzeba zaznać cierpienia, by móc dostać się do nieba. Zły gospodarz poucza, że miłosierdzie jest potrzebne do zbawienia, a pasterka Zosia oznajmia, że odwzajemnienie miłości jest warunkiem do szczęścia w niebie. A gdy Guślarz kończy obrzęd, zjawia się upiór,… który nie chce odejść…”.
To fragment recenzji spektaklu „Dziady”, którzy uczniowie LO obejrzeli 29 października 2018 roku w czasie wycieczki do Bielska – Białej. W tym dniu zrealizowano kolejny etap projektu „W teatrze życia”, przewidujący m. in. referat na temat budynku Teatru Polskiego w Bielsku – Białej jako przykładu architektury eklektycznej z przewagą neoklasycyzmu i neobaroku, warsztaty: „Jakie treści zapowiada plakat teatralny?”, prezentację na temat historii i obyczajowości Żydów bielskich oraz duchowości w judaizmie i chrześcijaństwie.
Katarzyna Głuc
Małgorzata Skawińska